Një shkrim në gazetën italiane, La Gazzetta del Mezzogiorno, nga reporteri Gaetano Campione, ka dhënë detaje mbi botën e narkotrafikantëve.
Këtu përfshihet edhe mafia shqiptare, e cila sipas këtij shrkimi ka një rritje të madhe dhe klasifikohet e nënta në botë sipas Interpol.
Siq transmeton Gazeta Shqip, në shkrim theksohet se narkotrafikantët shqiptarë kanë modernizuar transportin e drogës duke përdorur mjete të avancuara deri edhe nëndetëse që nuk kapen nga radarët.
Më poshtë, lexoni artikullin e plotë të sjellë në shqip nga Gazeta Shqip.
Gaetano Campione
Besueshmëria në botën e krimit është e barabartë me licencën e autoritetit.
Bëhet ekzaktësisht ajo që është e thënë të bëhet, besueshmëria dhe prestigji juaj do të përkthehen në një udhëheqje të njohur, me qëllim kontrollimin e territorit.
Ajo shqiptare konsiderohet mafia e nëntë ndërkombëtare në listën e Interpol.
Është rritur aq shumë sa për të përfaqësuar një zë potent në vend, e aftë për të ushqyer dhe financuar lobet e pushtetit.
Sistemi vetë-ushqehet: niveli politik ofron mbrojtje ndaj klaneve, ato kthehen me para, vota dhe fuqi. Kjo krijon një lloj pakti shoqëror i cili garanton si aktivitetet e paligjshme, ashtu edhe nomenklaturën.
Bëhet fjalë për vendin më të korruptuar në Ballkan, sipas Transparecy International.
Rreziku, shumë konkret, është që përkundër përpjekjeve, Shqipëria të bëhet një lloj “Tortuga” i Adriatikut, një titull i përdorur në vitet e arta të kontrabandës së cigareve në Mal të Zi, pasi tashmë është një qendër për trafikimin e Oktapodit të botës së nëntokës: armë, qenie njerëzore, por mbi të gjitha droga. Për të favorizuar disi këtë evolucion negativ, ekziston edhe mungesa e vëmendjes institucionale ndërkombëtare ndaj asaj që po ndodh në anën tjetër të kanalit të Otrantos. Mutacioni gjenetik i krimit shqiptar, që është tani në gjendje të merret drejtpërdrejt me kolumbianët, turqit dhe italianët, bën që më shumë se një ekspert të fillojë të mendojë për një Narco-State si modelet e Amerikës së Jugut.
Një Meksikë e Re që konturohet duke parë degëzimin e thellë të tentakulave në strukturën ekonomike, sociale dhe politike të vendit të shqiponjave.
Ndoshta rastet më emblematike janë ato të prokurorit të përgjithshëm shqiptar, Theodori Sollaku, nga i cili varet i gjithë ndjekja penale, i cili u shkarkua pasi pengoi, ndër të tjera, ekstradimin e 200 shefave dhe vartësve- të gjithë në lëviznin lirshëm në Shqipëri – por që kërkoheshin nga vende të ndryshme.
Por këtu mund të shtojmë edhe rastin e ish-kryeprokurori i Republikës Shqiptare, Adriatik Llalla, tani i larguar dhe nën hetim, , të cilit edhe Shtetet e Bashkuara refuzuan hyrjen.
Gjykata e Krimeve të Rënda të Tiranës ka vendosur sekuestrimit parandalues të pasurive të tij të patundshme.
Lordët e Otrantos
Pesë deri në gjashtë skafe nisen çdo natë nga bregdeti shqiptar midis Vlorës dhe Durrësit për të transportuar drogë në Itali. Sidomos marihuanë, për tu shpërndarë në të gjithë Evropën.
Ankorimett kanë lëvizur gjithnjë e më të shpeshta, nga Puglia, në Molise, deri në Ravenna. Përgjatë kësaj rruge, klanet italiane, me referencat e mafies skipetara, sigurojnë ndihmë, strehim dhe transportin.
Një aparat logjistik kompleks dhe i artikuluar, hapi i parë i asaj pasaporte besueshmërie të domosdoshme për t’u bërë një bashkëbisedues kryesor në botën e biznesit të paligjshëm.
Mesatarja e trafikut është një ton në ҫdo udhëtim, që më pas shumëzohet me pesë ose gjashtë. Ҫdo natë.
Një lumë marihuana e prodhuar në zonat e brendshme, pavarësisht angazhimit të qeverisë së kryeministrit Edi Rama në luftën kundër plantacioneve të kanabisit. Paratë e trafikut të drogës lejojnë shqiptarët të investojnë në heroinë dhe kokainë, duke shumëzuar fitimet në mënyrë eksponenciale.
Narkot kolumbiane kanë lëshuar një lloj “vule blu”, për të nënvizuar besimin ndaj klaneve shqiptare, partnerëve të efikasitetit të provuar dhe portit të Durrësit, me trendin e tij në rritje tregtare, i cili është bërë një pikë strategjike referimi për ardhjen e ngarkesave të “arit të bardhë” nga Amerika e Jugut, siç kanë treguar operacionet e fundit të inteligjencës.
Një klishe e ri-propozuar bazuar në përvojën e porteve të Roterdamit, Hamburgut dhe Antëerpit ku mijëra kontejnerë zbarkojnë në ditë, e pamundur të kontrollohen në mungesë të një raporti të saktë. Kanalet autoktone, të lidhura me emigrimin shqiptar, janë në gjendje të lëvizin “mallrat” që vijnë nga ana tjetër e oqeanit.
As koronavirusi nuk ka ngadalësuar aktivitetin e taksive të Adriatikut. Kjo u nënvizua nga raporti i fundit i dalë nga Agjensia Evropiane e Drogës (EMCDDA) dhe Europol.
Si përmbledhje, çmimet e drogës janë rritur 20 përqind, dhuna midis furnitorëve dhe shpërndarësit është rritur, modelet e transportit janë përshtatur me kohërat dhe kufijtë e pandemisë dhe trafiku midis dy palëve nuk është ndërprerë kurrë.
Në det ju duhet kohë dhe durim. Cilësi që nuk i mungojnë ADN-së së kontrabandistëve shqiptarë.
Janë ata që kanë shndërruar, edhe një herë, pasqyrën ujore që përfaqëson portën për në Evropë, në autostradën e paligjshmërisë, me kufij të mjegullt, të paqartë, tipike për vendet bregdetare.
Në qendër të vëmendjes së hetuesve evropianë ekzistojnë 5 mijë grupe kriminale, nga 180 nacionalitete të ndryshme (në 2013 kishte 3,600), një e treta e të cilave i është kushtuar trafikimit të drogës e cila kap vlerën e 30 miliardë eurove në vit.
Dhe mafia shqiptare konsiderohet se po rritet me shpejtësi. Bandat shumohen dhe rriten madje duke përfituar nga disa aspekte të paqarta. Në shumë kultura juridike evropiane, për shembull, nuk ka ndjekje penale të detyrueshme. Të tjerët nuk parashikojnë konfiskimin e pasurive, krimin e shoqatës mafioze, pamundësinë e bërjes së përgjimeve.
Teknologjia dhe minisubet – isshtë një aleat i çmuar i Octopodit shqiptar, i gatshëm për të marrë ndihmën e huaj, rezultat i bashkëpunimeve midis organizatave të ndryshme kriminale. Në të kaluarën, narkot e Adriatikut kanë përdorur ski jet, për transportin e drogave, aeroplanët turistikë të gatshëm për të kryer fluturime nga pistat e improvizuara e të mbushur përplot me qeset e marijuanës, shkruan Gazeta SHQIP.
Pika e kthesës – mund të quhet epokale – erdhi në qershor të vitit të kaluar. Një roje bregdetare italiane përgjon një varkë me lesh xhami në kanalin Otranto i zhvendosur nga një sistem navigimi automatik i kontrolluar nga distanca përmes radio.
Në bord, 37 kilogramë drogë. Asnjë pilot, nuk ka timon, vetëm shtytësit e motorit të jashtëm. Hetimet vërtetojnë se varka u nis nga Durrësi dhe u ndal në pika të ndryshme të bregdetit të Salento para se të identifikohej. Një lloj “motoҫikletë” deliver, me rreziqe të llogaritura.
Por edhe prova e kërcimit teknologjik të narkosve së shtëpisë sonë.
Një detaj që i shtohet një “zëri” të magazinës së mafias. Ajo e përdorimit të mini-nëndetësve automatike, që nga shpejtësia janë silura të vërteta të gatshëm për ecur vetëm në cipën e sipërfaqes së detit.
Trillime shkencore?
Në fakt gjetjet hetimore ende mungojnë. Të dhënat në këtë drejtim, megjithatë, janë të shumta. Varkat e shpejta tani identifikohen lehtësisht nga radarët dhe, pasi të vendosen, ato pothuajse gjithmonë përfundojnë duke u bllokuar. Kjo ndodhi edhe në vitet 1990 në Amerikën e Jugut. Derisa narkot filluan të dizajnojnë pajisje gjysmë zhytëse. Të gjithë po flisnin për ta, askush nuk i kishte pëarë. U cilësuan Bigfoot, si krijesa misterioze dhe legjendare, ekzistenca e së cilës ende nuk është provuar. Në vitin 2006, Rojet Bregdetare Amerikane përfundimisht kapi një me disa ton kokainë. Sot skenari ka ndryshuar. Narkot përdorin nëndetëse të vërteta.
Njëra prej të cilave u kap edhe në brigjet e Galicia, Spanjë, pasi kaloi Atlantikun.
Le të kthehemi te kanali Otranto. Varka e kontrolluar nga radio është një realitet.
Gjithashtu janë të provuara kontaktet e drejtpërdrejta midis kolumbianëve (ata janë kujdestarët e teknologjisë minisub) dhe klaneve shqiptare që kanë lejuar evolucionin drejt një strukture të globalizuar. Një lloj i joint-venture brenda të cilit ndahen bazat, metodat, riciklimi dhe njohuritë teknologjike.
Marrëdhëniet me “Ndrageta-n kalabreze, të afta për të lënë mënjanë ndërmjetësit puljezë dhe të merren direkt me furnizuesit në Tiranë dhe rrethinë, janë dokumentuara. Në disa raste, thasë me drogë kanë dalë nga askundi në brigjet e Puglia-s dhe dhe Lucanos: askush nuk ka arritur të shpjegojë se nga kanë ardhur, shkruan SHQIP.
Zërat e mbledhur nga Shqipëria flasin për varka me lesh xhami, me profil të shkurtër, tre metra të gjata dhe dy të gjera, të pajisura me sisteme mekanike, elektrike dhe elektronike, me një autonomi prej dhjetë orësh, të gatshme për të mbartur deri në dy tonë udhëtimi i drogës.
Të padukshme për radarët, ata nuk lëshojnë gjurmë të zbulueshme me sistemet infra të kuqe. Pika e tyre e dobët? Pamja vizuale nga lart. Nëse ata udhëtojnë natën, ky problem zgjidhet. Në pritje të zbulimit të Bigfoot-it shqiptar, duhet të bëhet një reflektim në mjetet për të kundërshtuar krimin në mijëvjeçarin e tretë. Ata që janë futur në fushë, ndonjëherë duket se kanë dalë e tejkaluar, përfundojnë duke gërvishtur pjesën sipërfaqësore të aparatit, e kanë të vështirë të ndërhyjnë në thellësi. Arrestimet dhe rrëmbimet kanë të njëjtin efekt si një prerje koke të kuҫedrës, përbindësh mitologjik i aftë të rigjenerohet vetë pas secilës goditje. Zemra e rrahjes mbetet ajo ekonomiko-financiare. Krimi modern mendon kështu: për sa kohë që trafiku i drogës garanton fluks të madh parash, të futur edhe një herë në qarqe të ligjshme dhe të paligjshme, autostrada e Adriatikut do të jetë shumë e zënë.